ساختار مقالات و شيوه ارجاع

ساختار مقالات و نحوه ارجاع

 شايسته است هر مقاله، موارد زير را دارا باشد:

عنوان مقاله، پدیدآورنده (نويسنده، مترجم، مصاحبه‌گر و...)، چکیده، کلیدواژه‌ها، مقدمه، بدنه، نتیجه‌گیری، منابع.

 

 

شايسته است هر مقاله، موارد زير را دارا باشد:

عنوان مقاله، پدیدآورنده (نويسنده، مترجم، مصاحبه‌گر و...)، چکیده، کلیدواژه‌ها، مقدمه، بدنه، نتیجه‌گیری، منابع.
 
شيوه نگارش
گذشته از ساختار اصلي مقاله يعني مقدمه، بدنه و نتيجه گيري چگونگي ارتباط اين بخشها با يكديگر حائز اهميت است. بنابر اين بهتر است در هر يك از اين سه بخش كلي، اصول پاراگراف نويسي رعايت شود؛ هر پاراگراف به موضوعي خاص بپردازد كه شامل جمله آغازين يا موضوع پاراگراف، جملات بدنه و جمله نتيجه باشد و مطلب به واسطه جمله پاياني به پاراگراف بعدي مربوط گردد.
جدا نويسي در كلمه ‌ها حتي الامكان رعايت شود و كلمات مركب با استفاده از نيم فاصله نزديك به هم نوشته شوند.  
پس از «ه» ناملفوظ براي نشان دادن اضافت ترجيح اين است كه (به جاي «ي» كوچك يا مرخم بر روي آن به صورت‌هاي «ة» يا «ـة») «ي» روي خط كرسي و پس از درج نيم فاصله، به صورت «ه‌ي» يا «ـه‌ي» نوشته شود. براي مثال: زمينه‌ي.
 
نقطه گذاري 
نقطه (.) در آخر جمله، بدون فاصله از آخرين كلمه درج مي‌شود و پس از آن يك فاصله درج شده و جمله بعدي آغاز مي‌گردد.
ويرگول يا كاما (،) نيز براي مكث كوتاه يا جداسازي كلمات هم‌ارز و... بدون فاصله از كلمه در انتهاي آن درج مي‌شود و يك فاصله آن را از كلمه بعدي جدا مي‌كند.
مثال:
مباحث مرتبط با معماري، شهرسازي، ميراث فرهنگي، هنر و... حوزه‌هاي مورد علاقه ما است.
 
نقطه ويرگول(؛) براي مكث هاي طولاني يا جداسازي بندهاي مستقل در جملات بسيار طولاني يا ليست كردن چنين عبارتهايي به كا مي رود.
دو نقطه (:) نيز قبل از نقل قول مستقيم و نيز در مواردي كه جمله بعد به‌طور مستقيم به جمله قبل از آن مرتبط است، استفاده مي شود.
 
شيوه نقل قول از ساير منابع در متن مقاله
اخلاق علمی، پژوهنده را برآن می‌دارد تا هر آینه از دست‌رنجِ تأملات فکری و علمی دیگری بهره‌می‌گیرد، آن را آشکارا معلوم و مشخص دارد.
 
نقل قول مستقیم
هرگاه در متن مقاله، عیناً از نظرات و جملات دیگران استفاده شود به دوگونه باید به منبع اشاره شود. 
اگر عبارت نقل شده کمتر از 40 کلمه باشد، آن را باید با استفاده از علامت گیومه («  ») از مابقی متن متمایز نمود.
مثال: 
این همانا مسئله‌ای است که نه در هنر و نه در دین صورت نمی‌گیرد، چراکه در دین وحیانی پیوند میان روح و موضوعش در آگاهی به وقوع نپیوسته است. به عبارت‌دیگر «خودآگاهی واقعی‌اش، موضوع آگاهی‌اش نیست. روح به‌مثابه یک امر کلی و دقیقه‌های متمایز کننده در آن، در سپهر تفکر تصویری واقع‌اند و برخوردار از صورت عینیت (شیئت) هستند» (Hegel,1979 , p478).
 
اگر عبارت نقل شده بیش از 40 کلمه باشد، این عبارت را باید به صورت زیر از متن جدا نمود. 
1- از ابتدای سطر بعدی شروع شود
2- طول سطرهای نقل قول کوتاه‌تر از دیگر سطرهای متن باشد.
3- از قلم (فونت) کوچکتر از قلم اصلی استفاده شود.
مثال:
از این‌رو هگل فلسفه را سنتز و برهم‌نهاده‌ای از دو قلمرو هنر و دین برمی‌شمارد: 
 
   بدین‌نحو دو جنبه، هنر و مذهب ، در فلسفه متحد می‌شوند، عینیت هنر که دراینجا واقعاً محسوسیت
   بیرونی‌اش را از دست می‌هد اما با این‌حال آن را برای عالی‌ترین شکل امر عینی، شکل اندیشه، تاخت می‌زند، و
   ذهنیت مذهب که در ذهنیت تفکر، پالایش می‌یابد. زیرا تفکر از یک‌سو، درونی‌ترین و نزدیک‌ترین عینیت است، در
   حالی‌که اندیشه‌ی راستین، ایده، در عین حال واقعی‌ترین و عینی‌ترین عامیتی است که فقط در تفکر می‌-
   تواند خود را به شکل خویشتن خاص خود درک کند (همان).

 
از نظر هگل علم عبارت است از آگاهی به تمامیت واقعیت.
 
تبصره. شایسته است:
- از نقل قول‌های طولانی و مکرر اجتناب شود و تنها در صورت ضرورت از نقل قول استفاده شود.
- حدالامکان از منابع اصلی و نقل‌ِ قول‌های دست اول استفاده شود.
 
ارجاع به منبع 
بعد از نقل قول آورده شده در متن، باید اطلاعات مختصری از منبع آورده شود. این اطلاعات مي‌تواند به صورت درون متني به خواننده داده شود؛ پس از آن اطلاعات كامل مربوط به منبع در انتهاي مقاله در بخش منابع يا كتاب‌‌شناسي آورده شود. اين اطلاعات بايد شامل اطلاعات مربوط به پديدآور(نام خانوادگي و نام)، اطلاعات مربوط به اثر(عنوان، سال انتشار،تعداد مجلد،عنوان نشريه، شماره دوره نشريه و...) و اطلاعات مربوط به نشر(محل نشر، ناشر و...) باشد.
 
شيوه ارجاع درون متني
در اين شيوه اطلاعات مربوط به منبع بلافاصله در درون خود متن و داخل پرانتز آورده مي‌شود كه شامل نام‌خانوادگی نویسنده، سال انتشار اثر و صفحه منبع است. شماره صفحه پس از علامت ویرگول و «.p» یا «.pp.» در آثار انگلیسی و «ص» یا «صص» در آثار فارسی آورده می-شود. سپس مشخصات كامل منبع در بخش منابع به همان ترتيب نام خانوادگي آورده و مرتب مي‌شود
براي مرتب كردن منابع آخر مقاله از روش زیر استفاده شود:
 
کتاب:
نام خانوادگی، نام. (تاریخ انتشار اثر). عنوان كامل کتاب به صورت ايرانيك. نام و نام خانوادگی مترجم،ويراستار،گردآورنده. محل انتشار. نام انتشارات. 
 
مثال‌ فارسي:
درون متن: (فرشاد،1364، ص33) یا (فرشاد،1364، صص 53-40)
منابع: فرشاد، مهدی. (1364). معماری جديد و بافت فرسوده. شیراز: دانشگاه شیراز. 
 
مثال انگليسي:
درون متن: (Martin du Gard, 2000, p.188)يا (Trainen, 1950, pp.239-250)
منابع:
.Martin du Gard, R.( 2000). Lieutenant-Colonel de Maumort. .(L. B. bion, Trans. ).New York: Alfed A. Knopf 
 
اگر منبع مورد نظر به زبانی غیر از فارسی باشد حتماً باید اطلاعات به زبان مبدأ آورده شود. ضمن اينكه در بخش منابع از نام كوچك پديدآور تنها حرف اول آورده مي‌شود آن هم به صورت حرف بزرگ به همراه يك نقطه پس از آن، به عنوان علامت اختصار.
در فهرست منابع آثار انگلیسی گاه عبارتهایی مانند "edited by" یا " "translated by به صورت "ed." یا "trans." خلاصه می شوند.این اختصارات اگر پس از نقطه بیایند، حرف اول آنها بزرگ نوشته می شود.
 نام ماههای میلادی همراه با استنادهای نشریه های علمی انگلیسی نیز ممکن است خلاصه شوند.

 

اگر منبع مورد استفاده بیش از یک جلد باشد ضروری است درون متن، شماره جلد قبل از شماره صفحه ذکر شود.
مثال فارسي: 
درون متن: (ستایش‌گر،1384، ج 1، ص 58) 
 
مثال انگليسي: 
درون متن: (Trainen,1950,vol.4, p157)
 
اگر قبل از نقل قول نام نویسنده قید شده باشد، نیازی به ذکر مجدد آن در داخل پرانتز نیست.
مثال:
درون متن: (1383،ص 59)
 
در صورتی که منبع دو نویسنده داشته باشد در درون متن ذکر نام خانوادگی هر دو نویسنده ضروری است. ضمن اين كه در بخش منابع، ابتدا نام خانوادگي و سپس نام هر يك از نويسندگان آورده مي‌شود.
مثال فارسي:
درون متن: (حريری و رحماني، 1383،ص 59)
منابع: حريری، عباس و رحماني، اعظم. (1383). استناد در آثار تاريخی. تهران: انتشارات علمي فرهنگي.
 
مثال انگليسي:
درون متن: (Skidmore & Thackeray, 1997)
منابع: 
.Skidmore, R. A., Thackeray, M. G., & Farley, O. W. (1997). Introduction to social work (7th ed.). Boston: Allyn and Bacon
 
اما در صورتی که منبع بیش از سه نویسنده داشته باشد تنها نام خانوادگی اولین نویسنده ذکر می‌شود و کلمه «ديگران» به آن اضافه می‌شود.
مثال فارسي
درون متن: (محسنی و دیگران، 1390، ص46)
منابع: محسنی و دیگران.(1390). ارتباطات الكترونيك. تهران: پژوهشگاه علوم انساني ومطالعات فرهنگي.
 
مثال انگليسي:
درون متن: (Harris et al., 2001,p98)
 
منابع:
.Harris et al. (2001). Argued in architecture,London: Routledge
 
 
تبصره. در مورد کتب مرجع همچون دانشنامه‌ها و دایره‌المعارف‌ها به جای نام نویسنده نام کتاب می‌آید.
مثال فارسي: 
درون متن: (دايره‌المعارف فارسي،1374، جلد2، ص197)
 
مثال انگليسي:
درون متن: (Routledge,1998,vol.2,p148) 
 
اگر بعد از ارجاع به یک منبع ارجاع بعدی نیز به همان منبع باشد فقط ذکر شماره صفحه کافی است. 
مثال:
درون متن: (118) يا (118) 
 
اگر ارجاع به همان صفحه از منبع سابق‌الذکر بود برای منابع فارسی در پرانتز کلمه «همان» و برای منابع لاتین از کلمه «Ibid» استفاده می‌شود.
مثال فارسي :
درون متن: (همان)
 
مثال انگليسي:
درون متن: (Ibid)
 
مقالات :
در ارجاع درون متني از  مقالات ديگر در داخل متن نيز تقريبا مانند كتاب عمل مي شود و نام خانوادگي پديدآور، تاريخ انتشار و صفحه يا صفحات مورد ارجاع داخل پرانتز آورده مي شود. در بخش منابع نيز اگر مقاله مورد ارجاع در يك نشريه چاپ شده باشد، به ترتيب زير مشخصات كامل مقاله آورده مي شود:
 
نام خانوادگی، نام. (تاریخ انتشار). عنوان مقاله. نام نشریه ايرانيك. دوره(شماره نشری). شماره صفحات.
 
مثال فارسي:
درون متن: (عبادیان،1388)
منابع: 
عبادیان، محمود. (1388). آنچه زنده است زیبا است، ملاحظاتی نسبت به درک هنری هگل. زیباشناخت. (شماره 20). صص: 320-309.
 
مثال انگليسي: 
درون متن: (Tweddle, 1998)
منابع: 
.Tweddle, S.(1998). Towards criteria for evaluating website. British Journal of Educational Technology,29(3) ,267-270
در بخش منابع نيز اگر مقاله مورد ارجاع در يك مجموعه مقالات چاپ شده باشد، به ترتيب زير مشخصات كامل مقاله آورده مي شود:
 
نام خانوادگی، نام. (تاریخ انتشار). عنوان مقاله.  نام و نام خانوادگي (مترجم ، گردآورنده يا ويراستار) عنوان مجموعه مقالات به شكل ايرانيك.(شماره صفحات)، محل نشر: انتشارت.
مثال فارسي:
درون متن: (نوروزی، 1381، ص.140)
 
منابع:
نوروزی، رضا.(1381).جامعه اطلاعاتی و جهانی شدن. در محسن حاجی زین العابدینی(ویراستار)، مجموعه مقالات همایشهای انجمن کتابداری و اطلاع رساتی ایران(صص.121-153). تهران: کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران.
 
مثال انگليسي:
درون متن: (Trainen,1950,pp.239-250)
منابع:
Trainen, l. N.(1950). Mourning Songs. In Maria Leach & Jerome Fried( Eds.) Funk and Wagnalls Standard dictionary of folklore,mythology, and legend(pp.234-245). New York: Crowell
 
در بخش منابع نيز اگر مقاله مورد ارجاع از يك منبع اينترنتي آورده شده باشد، به ترتيب زير مشخصات كامل مقاله آورده مي شود:
نام خانوادگی، نام. (اولين تاریخ انتشار). عنوان مقاله. نام و نام خانوادگي (مترجم ، گردآورنده يا ويراستار) عنوان نشريه ايرانيك. دوره(شماره صفحات)، بازیابی شده در (تاريخ بازيابي) از : آدرس اينترنتي كامل 
 
مثال فارسي:
درون متن: (گزنی، 1379)
منابع:
گزنی، علی(1379، 3 مهر). طراحی سیستمهای بازیابی اطلاعات بهینه در نرم افزازهای کتابخانه‌ای و اطلاع رسانی. علوم اطلاع رسانی، 16( 21-2). بازیابی شده در 3/7/1385، از
 
 
مثال انگليسي:
درون متن: (Benton Foundation, 1998)
 
منابع:
   Benton Foundation(1998). Losing ground bit by bit. In The information age. Retrieved June 27, 2001. From http://www.benton.org/Library/Low-incom/two.html