معمارنت- انجمن علمی دانشگاه تهران به گفته‌ی اعضایش یکی از قدیمی‌ترین و مستمرترین انجمن‌های علمی دانشگاه‌های کشور است. کسی چه می‌داند این انجمن تا به امروز چه کسانی را به خود دیده‌است؛ جرقه چه ایده‌هایی برای اولین بار در آن خورده‌است و یا آغازگر کدام محفل‌های معمارانه بوده؟ امروز اما، زمام آن در دست چند دانشجوی سال سومی است و انجمن استمرارش را مدیون همین دوستی‌های ساده و باصفا است.
گفتگو با انجمنی قدیمی اما خلاق
معمارنت- انجمن علمی دانشگاه تهران به گفته‌ی اعضایش یکی از قدیمی‌ترین و مستمرترین انجمن‌های علمی دانشگاه‌های کشور است. کسی چه می‌داند این انجمن تا به امروز چه کسانی را به خود دیده‌است؛ جرقه چه ایده‌هایی برای اولین بار در آن خورده‌است و یا آغازگر کدام محفل‌های معمارانه بوده؟ امروز اما، زمام آن در دست چند دانشجوی سال سومی است و انجمن استمرارش را مدیون همین دوستی‌های ساده و باصفا است.
معمارنت- در صحبت اولیه‌ای که با موسس انجمن علمی دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه شهید بهشتی داشتم، متوجه شدم از عمر انجمن 2 سال هم نمی‌گذرد و این برخلاف تصوری بود که من از یکی از باسابقه‌ترین دانشکده‌های معماری کشور داشتم؛ کنجکاو شدم بدانم چه چیزی باعث شده این دانشکده از قافله عقب بماند. امیرحسین یونسی و میثم امیرسادات، هردو دانشجویان سال آخر کارشناسی ارشد معماری بودند که انجمن علمی دانشکده را پایه‌گذاری کرده‌بودند. هردوشان در دوره کارشناسی تجربه مثبت و خوشایندی از انجمن‌های علمی داشتند؛ اما امروز پس از یک‌سال و اندی دست‌وپنجه نرم کردن با چالش‌ها و مشکلاتی که برسر راهشان قرار گرفته‌بود، دلسرد و نگران از آینده انجمن‌شان به نظر می‌رسیدند.
گفتگو با انجمن علمی معماری دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه شهید بهشتی
معمارنت- در لحظۀ نخست با دکتر «آرمین محسندانشگر» بیش از آنکه بیاد بیاورید که با یک چهرۀ بینالمللی معماری روبرو شدهاید؛ از دیدن شورمندی معماری جوان برانگیخته خواهید شد. شور و انرژی بارزترین ویژگی دکتر دانشگر است که در تمام لحظات دیدار اتاق را پرمیکند و جریان گفتگو را پیش میبرد. شاید به همین خاطر بود که مصاحبۀ کوتاه ما در آخرین بعدازظهر حضور او در ایران مملو از نکات تازهای شد که دامنۀ تامل بر آنها را در ذهن شما امتداد خواهد داد.
معمارنت- در لحظۀ نخست با دکتر «آرمین محسندانشگر» بیش از آنکه بیاد بیاورید که با یک چهرۀ بینالمللی معماری روبرو شدهاید؛ از دیدن شورمندی معماری جوان برانگیخته خواهید شد. شور و انرژی بارزترین ویژگی دکتر دانشگر است که در تمام لحظات دیدار اتاق را پرمیکند و جریان گفتگو را پیش میبرد. شاید به همین خاطر بود که مصاحبۀ کوتاه ما در آخرین بعدازظهر حضور او در ایران مملو از نکات تازهای شد که دامنۀ تامل بر آنها را در ذهن شما امتداد خواهد داد.
انسان‌ها همیشه حرف‌زدن را زود یاد می‌گیرند و آن‌قدر خوب یاد می‌گیرند که هوا، زمین، کتاب‌ها و گوش‌ها را با حرف‌هایشان پر می‌کنند. اما من شک دارم به همان اندازه که حرف زدن را یاد گرفته‌باشند، «با هم حرف‌زدن» را خوب یاد گرفته باشند. در کلاس‌های دانشگاه استاد‌هایمان«برای تو» حرف می‌زنند نه «با تو». در دنیای حرفه‌ای هرکس «برای خودش» حرف می‌زند. تجسم عینی آن را می‌توانید در شهر‌ها و خیابان‌هایمان ببینید. شده‌ایم آدم‌های بی‌گوشی که یاد نگرفته‌ایمهم‌دیگر را بشنویم. شاید بهتر باشد به جای این همه پیشرفت، کمی گفتگو کردن را یاد بگیریم. من هم مانند انیشتیناز روزی می‌ترسم «که تکنولوژی از تعامل انسانی پیشی بگیرد. چنین روزی، جهان نسلی از احمق‌ها خواهد داشت».
انسان‌ها همیشه حرف‌زدن را زود یاد می‌گیرند و آن‌قدر خوب یاد می‌گیرند که هوا، زمین، کتاب‌ها و گوش‌ها را با حرف‌هایشان پر می‌کنند. اما من شک دارم به همان اندازه که حرف زدن را یاد گرفته‌باشند، «با هم حرف‌زدن» را خوب یاد گرفته باشند. در کلاس‌های دانشگاه استاد‌هایمان«برای تو» حرف می‌زنند نه «با تو». در دنیای حرفه‌ای هرکس «برای خودش» حرف می‌زند. تجسم عینی آن را می‌توانید در شهر‌ها و خیابان‌هایمان ببینید.
