افزودن دیدگاه جدید

نویسنده: 
مهرداد بهمنی

به مناسبت اولین سالگرد زنده یاد حسن متقی
مهندس متقی را نخستین بار در پروژه ساختمان اجلاس سران دیدم. ساختمانی که بعد ها حافظیه نامیده شد. نماد کالبدی نگاهی که پس از انقلاب وجنگ در پی توسعه نهاد انقلاب بود.

حافظیه در سعدآباد، سعدیه در ولنجک، مجلس در بهارستان، کتابخانه ملی و فرهنگستان در تپه های عباس آباد، نگارستان در کاخ مرمر، ساختمان رادیو در جام جم و تعدادی بناهای متعاقب آن حاصل نگاهی بود که برآیند مهندسی کشور را به کار گرفت تا ساختار کالبدی نهاد از جنگ برآمده را سروسامانی دهد. مجموعه ای از بناهای عمومی که در مقیاسی کلان معیار های طراحی، تدارک و ساخت را پس از انقلاب تغییر داد.
کار زنده یاد مهندس حسن متقی به عنوان عضو شورای راهبری پروژه و طراح معماری داخلی همانند شخصیت خودش خود ویژه بود. شاید اولین بار بود که معماری داخلی تعریف، مقیاس وکاربردی نو می‌یافت. شاید اولین بار بود که معماری داخلی به عنوان تجلی دهنده ایده‌های بنیادی طراح بنا و نه تزئیناتی الحاقی با درک تجربه تاریخی سرزمینی و دستاوردهای نو ایفای نقش می‌کرد. مقیاس کار معماری داخلی این بار نه در حد یک رستوران، بوتیک، جواهر فروشی یا ویلای خواص بلکه در ساختمانی عمومی و در مقیاسی سرزمینی بود.  هماهنگی فرم، رنگ، بافت، مصالح، مبلمان، گرافیک محیطی و باغ آرایی سخت و نرم ده ها هزار متر مربع پروژه عمومی توسط معماری داخلی به معنای ایرانی و بدون دخالت مشاوران خارجی کاری بدیع بود.
 درست است که طراح، شورای راهبری و نظام مدیریتی و مالی ویژه وقت پروژه، همه به یاری آمده بودند اما این خرد مهندسی نیازمندتوان اجرایی مناسب هم بود. در این بزنگاه تاریخی بود که مهندس متقی توانست از متر و معیارهای مرسوم معماری داخلی فراتر رود.
تجربه سال ها کار در مشاوران معماری و معماری داخلی، شناخت جزئیات مواد و مصالح و توان شاخص او در سرعت طراحی بویژه در پرسپکتیو های دستی چند دقیقه‌ای عالی، داشته های او در این کار بود. البته همکارانی خبره و صبور نیز در کنار او بودند که امکان کار در این مقیاس را ممکن می ساختند.
بعد از اجلاس او در ساختمان جدید مجلس شورای اسلامی تجربه خود را غنای بیشتری بخشید. تالارجدید مجلس با چند هزار متر مکعب فضای یکدست و سازه خاص، عرصه جدیدی شد که او با شجاعت تعریفی نو از الگوهای کهن را باز با رنگ و بافت و مبلمان ویژه در هم آمیخت.
چیره دستی او را سال ها بعد هم درساختمان اتاق بازرگانی و صنایع و معادن اصفهان دیدم. بازسازی ساختمان معاصر بتنی که مقیاس بزرگی نداشت ولی مهندس متقی در طراحی جزئیات آن همچون جواهر سازی خبره ایده های کهن را روایتی نو می کرد به طوری که برخلاف عرف معمول طراح اولیه ساختمان می گفت طرح من جانی در خور یافته است.
آخرین کاری که از نزدیک در کنار مهندس متقی بودم معماری داخلی مجموعه ای عمومی در کرمانشاه بود. بیماری، قدرنادانی و ناکارآمدی مجموعه های مرتبط زمانه سختی را برای او رقم زده بود. اما او در همین دوران هم طراحی داخلی چندین پروژه خاص را با ظرافت و وسواس همیشگی به پیش می برد .گزیده ای از کارهای او را در فایل ضمیمه می توانید مشاهده کنید.
یادش گرامی باد
مهرداد بهمنی
1400/08/02

Filtered HTML

  • نشانی صفحه‌ها وب و پست الکترونیک بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • تگ‌های HTML مجاز: <a> <em> <strong> <cite> <blockquote> <code> <ul> <ol> <li> <dl> <dt> <dd>
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • نشانی صفحه‌ها وب و پست الکترونیک بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
Image CAPTCHA