بررسی طرح‌های جامع شهری و منطقه‌ای تهران

هر فصل نیز شامل چهار بخش زیر است:
1- شرح شرایط تهران، اهداف و انگیزها و انتظامات نهادهای مسئول از تهیه طرح
2 - شرح محتوای هر یک از طرح‌ها،  که بحش عمده هر فصل را به خود اختصاص داده است
3 - سرنوشت طرح‌ها پس از تصویب درمراجع زیربط و فرآیند اجرا
4 - ارزیابی و داوری مؤلف از محتوا و کم و کیف طرح‌ها و عملکرد نهادهای مسئول
موارد 1،2،3 بالا بر مبنای اطلاعات، مدارک و گزارشات طرح‌ها تهیه شده است ، اما مورد چهارم، نظرات و برداشت¬های مولف است که ممکن است با نظرات مخاطبان و خوانندگان متفاوت باشد، که این خود یکی از مزایای کتاب است چرا که می‌تواند  زمینه‌ایی را برای تامل و تفکر و بحث و گفتگوی اهل نظر در مورد آنچه بر تهران گذشته، و در نهایت دستیابی به توافق و اجماع در تشخیص مسائل، مشکلات گذشته، و در اصطلاح مسیر آینده را فراهم کند.

یافته و نتایج کتاب در چند جمله
بدیهی است که نتیجه گیری از آنچه در کتاب آمده_ فارغ از ارزیابی‌ها و داوری‌های مولف، به عهده خوانندگان و مخاطبان آن است.
اما اگر بخواهیم نتایج پژوهش‌ها و بررسی‌های انجام شده را فقط در چند جمله بگوییم، می‌توان ادعا کرد که:
1- هیچ یک از طرح‌های تهران_ فارغ از تفاوت‌های بارز آن‌ها به لحاظ کمی و کیفی، در تحقق اهداف خود موفق نبوده‌اند
2 - ازدید بعضی دست‌اندر کاران این ناکامی‌ها ناشی از تحولات و شرایط سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشور و عملکرد بد مسئولان و مجریان دانسته شده است. اما به نظر مولف همه طرح‌های تهران ( به جز طرح مجموعه شهری تهران)، بر پایه باورها، پندارها و ...... و خطاهایی استوار بوده‌اند که حتی اگر وضعیت و شرایط کشور در این نیم قرن با ثبات هم بود، و عملکرد مجریان طرح‌ها هم بی‌نقص بوده باز امکان تحقق نداشتند.
3 - از نظر مولف این باورها، پندارها...... و خطاهایی که خود را در محتوا و محصول طرح‌ها نشان می‌دهند،  خود حاصل سازوکارها، روش‌ها وانتظارات دستگاهای مسولان شهرسازی کشور است که در واقع کارفرمای مشاورانی هستند که طرح‌ها را تهیه می‌کنند.
4 - نقش دانشگاه‌ها  و دانشکده‌های رشته‌های مرتبط با شهرسازی که طی دهه‌های اخیر به طور مستمر رو به گسترش بوده‌اند و شهرسازان جوان ما را تربیت می‌کنند و نیز از نظر مولف در تشدید و دوام این نارسائی‌ها به‌ویژه در یکی دو دهه گذشته مشهود بوده و رو به گسترش است.