Add new comment

ایجاد تشکلهای حرفه ای و صنفی در ایران سابقه ای هزار ساله دارد. اصناف شهرهای ایران، از قرن سوم هجری با تشکیل صنوفی کوشیدند،ضمن حفظ حقوق حرفه ای، آیین مدارا با مشتریان و رعایت انصاف را توسعه دهند. این نهادهای صنفی که ریشه ای تاریخی تشکل و همکاری آنان گاهی به پیش از ورود اسلام به ایران میرسید، در طی زمان فراز و فرودهای بسیاری را شاهد بود. شاید جذابترین رویکرد این نهادهای صنفی برای ما مهندسان، تلاش و همکاری غازان خان با نهادها و صنوف در جهت بسط یکسان سازی اوزان و مقادیر در سرتاسر ایران باشد. انقلاب صنعتی باعث گردید کشورهای مغرب زمین پیشتاز شکلگیری اتحادیهها و سندیکاهای شغلی شوند. انقلاب صنعتی، توسعه حقوق شهروندی و حفظ حقوق حرفهای،بدون حضور تشکلها امکانپذیر نبود، و امروزه در کشور ما، امید به بهبود شرایط کار و اشتغال بدون حضور فعال در پای صندوقهای رأی امیدی بیهوده است.
بیست سال از تصویب قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان در کشور ما میگذرد. از همان ابتدا بسیاری از فعالان و اعضاء حرفه نسبت به محتوای این قانون نقدهایی را وارد میکردند. بسیاری از این انتقادها نیز به‌جا و وارد  بوده و هست. اما همین قانون و تلاشهای صورت گرفته برای تحقق آن، باعث گردیده امروز بسیاری از فرایندهای اجرایی ساختمان سازی در کشور ما، دارای فرایندی نسبتا برنامه ریزی شده و منظم گردد. هردانش آموخته رشته های مهندسی، پیش از ورود به بازار کار، با مطالعه فراوان و حضور در دوره های آموزشی، گامی بلند در جهت ارتقاء صلاحیتهای حرفه ای برمیدارد. انتخابات نظام مهندسی در هر استان باعث شده، عملکرد نیروهای فعال و مدیران نظام هر استان، به قضاوت گذاشته شود و در بسیاری مواقع مهندسان استانهای مختلف، عملکرد نظام مهندسی سایر استانها را قضاوت یا تشویق میکنند. برای نهادی حرفه ای که در مقایسه با صنوف بازاریان ایران، که سابقه ای هزار ساله دارد، نهادی نوپا است و در تنشهای فراوان اداری و سیاسی شکل گرفته، شاید همین گامهای حرفه ای نیز ستودنی باشد.
کارهای نشده، برنامه های تدوین نگردیده و راههای نرفته بسیار است. اما همه این کارها و پیشرفت نظام مهندسی ساختمان (یا حتی بازنگری قانون) بدون حضور تمام مهندسان و انتخاب دلسوزترین و شایستهترین افراد از میان کاندیداها، امری است ناشدنی. آنها که با رآی خود گامی فرا پیش مینهند، قطعاً با رفتار مدنی خود به منافع خود و جامعه حرفهای یاری می رسانند. و آنها که با صندوقهای رأی گیری قهر کرده اند، اگرچه رفتاری منفعلانه با این نهاد را در پیش گرفته‌اند، اما حق انتقاد به عملکرد و قابلیت این تشکل حرفه ای از آنان سلب نمی‌شود.