Add new comment

از اولین طرح‌های جامع در کشور که در دهۀ 1340 تهیه شده‌اند، تا کنون انتقادهای بسیاری شده است. برخی از این نقدها به‌جا بوده‌اند و اما نه همۀ آن‌ها. بعضی‌ نقدها هیجانی بوده‌اند و معمولاً نقد به نظام سیاسی حاکم را به برنامه‌های خاصی که در آن دوره تهیه شده‌اند تسری داده‌اند. البته یک روش این است که طرح‌های شهری را در پیوند با نظام سیاسیِ حاکم بازخوانی کنیم، اما در چنین خوانشی، منطق درونی نهادهایی مانند دانشگاه و شرکت‌های مهندسین مشاور خصوصی را با منطقِ دستگاهِ دولت نباید یکی گرفت. در مقابلِ نقدهای مخالفِ هیجانی، دفاع و قدردانی هیجانی و نوستالژیک هم ممکن است، که ظاهراً نسلی که قبل از انقلاب را تجربه نکرده بیشتر در خطرِ این سوگیری است. در این جلسه با آگاهی از این گرایش‌ها، قصد من این است که از موارد قابل دفاع در دو مورد از طرح‌های نسل اول دفاع کنم. بدون شک این دفاع به معنی نادیده‌گرفتنِ ایرادهای آن طرح‌ها نیست.