نودسال پیش، در اشتوتگارت آلمان، رویداد مهم و جالبی اتفاق افتاد: بسیاری از معمارانِ بنامِ اروپایی دعوت میس وندرروهه را لبیک گفتند و اثری از خود را در پارهای از شهر- ویسنهوفسیدلونگ- به یادگار گذاشتند. اخیرا در جستجویی ناکام برای یافتن مطالبی درباره فرضیه نوین شهرسازی «شهر در باغ»، به یک رشته متن درباره نخستین نمایشگاه واقعی معماری مدرن در سایتهای تخصصی برخوردم. فکر کردم بدنیست با ترجمه آنها یادی از رویدادی مهم کنیم. رویدادی در 90 سال پیش. نفس چنین اتفاقی واقعا شگفتانگیز و با ارزش است. در یکی از این متنها چنین میخوانیم:
معمارنت - هاله اي از راز آثار گائودي را احاطه كرده است. به احتمال، نخستين غبار و ابهامي كه ما را از دريافت آثار او باز مي دارد، استعداد ذاتي و اسرار آميز تمام نوابغ و بي شك شگفتي روح آدمي است.
اين شناخت در آن جا به بغرنج مي انجامد كه او در حالي كه به دنبال تجلي سكوت در اطراف شخصيت خود بوده است، هم زمان و با خلق اين سكوت، باور هاي بنيادين خود را به كناري نهاده و بيان ژرف و نمادپردازي خاص خود را جاري مي سازد.
معمارنت: جلسۀ معرفی و بررسی کتاب «معماری اندیشی» همزمان با حضور علیرضا شلویری مترجم این کتاب، در دفتر معمارنت تشکیل شد. گزارش این جلسه در دو مطلب تنظیم شد که بخش نخست آن چندی پیش منتشر شد و بخش دوم در ادامه میآید:
معماری برای زیستن و اندیشیدن مهرداد بهمنی معماری اندیشی زومتور را در معماری ایرانی میجوید.
شب محمدرضا مقتدر با حضور: داریوش شایگان منوچهر انور ایرج کلانتری علی اکبر صارمی فریار جواهریان علی دهباشی و نمایش فیلم مستند
معمارنت- پنج عصر بود. شبى از شبهاى بخارا در محفل ايرج افشاركه جمعى از اهل فرهنگ و هنر و معمارى ياد محمدرضا مقتدر را گرامى داشتند. على دهباشى سردبير بخارا از حكمت انتخاب يك معماربراى شبهاى بخارا گفت كه همانا در قرائت عارفانه باغ ايرانى وپژوهشهاى مقتدر ريشه داشت. برای مطالعه کامل مطلب فایل pdf را دانلود کنید.