افزودن دیدگاه جدید

کامران عدل در سال ۱۳۲۰ متولد شده است. تحصیلات ابتدایی و بخشی از تحصیلات متوسطه را در تهران و بخشی را در فرانسه انجام داده است. دارای دیپلم هنرستان صنعتی عکاسی از فرانسه است.

او پس از اخذ دیپلم هنرستان، در بزرگ‌ترین مجموعه‌ لابوراتوراهای ظهور و چاپ عکس اروپا به‌نام «هامل Hamele » مشغول کار شد و در بخش چاپ عکس‌های بزرگ متری به‌ کار پرداخت. پس از شش ماه کار نزد هامل، به‌دستیاری ژاک روشون Jacques Rouchon به عکاسی مُد پرداخت. ولی این حرفه، روحیه‌ جستجوگر او را راضی نکرد و سرانجام به‌دعوت «سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران» که تازه تأسیس شده بود، در ۱۳۴۷ به‌تهران آمد و مدیر گروه عکاسی سازمان شد. در همین زمان، به‌ تدریس عکاسی در «مدرسه‌ عالی سینما و تلویزیون» پرداخت. همکاری او با مدرسه‌ عالی، به‌خاطر بحث های سیاسی مطرح در آن مدرسه، بیش از یک سال به‌ درازا نکشید و از آن پس او انرژی خود را فقط معطوف به کارهای سازمان تلویزیون ملی ایران و تربیت کادر آتی سازمان کرد. در ۱۳۵۰، دانشجویان مدرسه‌ عالی دست به‌ اعتصاب گسترده‌ای زدند و خواستار مراجعت کامران عدل به‌مدرسه‌ عالی شدند. از آنجا که وظایف او  در این مدت به‌شدت افزایش یافته بود، کامران عدل، ضمن سرپرستی دروس و کارهای عملی دانشجویان، امر تدریس را به‌ آقای علی فرزانه، یکی از همکارانش واگذار کرد. این وضعیت تا زمان استعفای او از سازمان در اسفند ۱۳۵۳ ادامه داشت.

کامران عدل در دوران خدمتش در تلویزیون ملی ایران، در تمام زمینه های عکاسی فعالیت داشت و بنیان گذار عکاسی نوین خبری، عکاسی نوین صحنه (تلویزیونی، تأتر، سینما و جشن هنر شیراز)، عکاسی نوین معماری و اجتماعی شد. آرشیو سازمان را، بر متدهای نوین بنیان گذاشت و سرانجام به‌خاطر روابط نامساعدی که در سازمان به‌وجود آمده بود و دون پروری، هدف و آدم فروشی، موجب پیشرفت شده بود، از سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران استعفا داد.

از ۱۳۵۴ تا انقلاب اسلامی ایران، او عکس های اشیای موزه های فرش، رضا عباسی، موزه‌ی هنرهای معاصر، موزه‌ی صنعتی کرمان، موزه‌ی رشت و عکس‌برداری‌های انتشاراتی، از جمله ۷ جلد کتاب اجرای نقش در کاشیکاری ایران، گذری به‌چهار محال و بختیاری و معماری معاصر ایران را عکاسی کرد.

از ۱۳۵۸، همکاری خود را با «بنیاد فرهنگی آقاخان»، که تازه تأسیس شده بود آغاز کرد و به‌عنوان عکاس هیأت داوران جایزه‌ معماری آقاخان و همچنین عکاسی از شهرهای مختلف جهان اسلام، فعالیت کرد. این همکاری، همچنان ادامه دارد.

در داخل کشور نیز فعالیت چشم‌گیری داشت و از بزرگ‌ترین فعالیت‌های صنعتی و معماری کشور، عکاسی کرد. از آن جمله‌اند عکاسی از پیشرفت کارهای ساختمانی مجتمع فولاد اهواز، شروع و راه اندازی فعالیت‌های متروی تهران، عکاسی از پیشرفت کار بازسازی مجلس شورای ملی سابق و مجلس شورای اسلامی و عکاسی از ساختمان مجتمع کنفرانس اسلامی در سعدآباد (وزارت مسکن و شهرسازی).

کامران عدل در زمینه‌ فرهنگی و هنری نیز فعالیت‌های چشم‌گیری دارد و نگاهی نیز به سایر فعالیت های هنری دارد که آخرین آنها نمایشگاه چیدمان باغ ایرانی اوست در باغ کاخ سعدآباد (فروردین ۱۳۸۴). عدل علاوه بر کارهای معمول خود، بر روی مجموعه‌های زیادی نیز کار کرده است که بخشی منتشر شده اند و بخش دیگری نیز در دستور کار هستند.