افزودن دیدگاه جدید

یکصدوهفتادو هشتمین گفتمان هنر و معماری
چهارشنبه 22 مهرماه 1394 خورشیدی

یکصد معمار، یکصد انتخاب
در این‌که معماری تاریخی ایران از شکوه و زیبایی ویژه‌ای برخوردار است، تردید زیادی وجود ندارد. در این‌که در معماری تاریخی ایران، اصول ناب معماری و ارزش‌های زیبایی‌شناختی بخوبی دیده می‌شود، نیز، وفاق عمومی وجود دارد. اما در این که از چه زمانی معماری ما دچار افول شد، ختلاف نظر زیاد است.
برخی از بزرگان معماری، دوره قاجار را پایان دوران پرشکوه معماری ایران می‌شناسند. برخی دیگر، دوره پهلوی اول‌ را هم در تاریخ معماری ایران به عنوان دوره‌ای قابل اعتنا و برجسته می‌پذیرند و آن را دوران تحول می‌شناسند. هستند بزرگانی که معماری ایران تا سال‌های چهل خورشیدی را هنوز معماری با ارزش می‌شناسند و معتقدند با گسترش بی‌رویه شهرها عنان از دست رفت و معماری و شهرسازی ما دچار آشفتگی شد. علاوه بر این گروه‌ها، هستند فرهیختگانی که معماری‌های شاخص سال‌های چهل و نیمه اول سال‌های پنجاه را معماری برجسته و ارزشمند می‌شناسند و افول معماری را به سال‌های اخیر نسبت می‌دهند. این بحث، هنوز، به حدت و شدت در میان اندیشه‌ورزان معماری جاری است.
اما، شاید، بتوان زاویه دید دیگری هم داشت. دیدی ایجابی و مثبت‌اندیش که با برجسته‌کردنِ نمونه‌ها و مصداق‌های با ارزش، راه را برای اعتلای معماری هموار می‌کند. در این نگاه، کوشش می‌شود نمونه‌های قابل تامل و زیبای معماری معاصر ایران با استناد به مبانی نظری مشخص برجسته شوند. در این‌جا مهم آن است که گوینده استدلال و مبانی فکری مشخص خود را با یک مصداق به مخاطب بیان نماید.
بدین‌ترتیب، ممکن است به تعداد معمارانِ انتخاب‌شده برای این پروژه، مبانی نظری متفاوت وجود داشته‌باشد. ممکن است برخی از نمونه‌های معرفی‌شده مورد قبول بسیاری دیگر نباشند، ولی مهم آن است که از بحثِ صرفِ نظری گذر کنیم و اصول مورد قبول خود را با مصداقی مشخص بیان کنیم.
در پروژه «یکصد معمار، یکصد انتخاب»، که در ده نشست انجام خواهدشد، یکصد معمار نام‌آشنای ایرانی، یکصد اثر را، از میان آثار ساخته‌شده 60 سالِ اخیر، با استناد به مبانی نظری خود معرفی می‌نمایند. قرار نیست نقد معماری معاصر بیان شود، قرار است هر معمار نمونه‌ای را که از نظر خود او واجد ارزش‌های معماری و زیبایی‌شناسی است، معرفی نماید. قرار است این پروژه، در نهایت، بصورت کتابی مستند و علمی منتشر شود تا مورد استفاده مجامع علمی و دانشگاهی قرار گیرد.
در نخستین نشست، این معماران به معرفی نمونه مورد قبول خود می‌پردازند: سیروس باور، کاوه بذرافکن، فرامرز پارسی، ایمان رئیسی، علی‌رضا قلی‌نژاد پیربازاری، ابوالفضل قمشه، غزال کرامتی، اسکندر مختاری، ابوالحسن میرعمادی، حمیدرضا ناصرنصیر، محمدرضا نیکبخت، مهرداد هاشم‌زاده همایونی.
مهندس علی‌رضا قهاری و مهندس مهرداد بهمنی مشاوران پروژه هستند. مدیر پروژه، بهروز مرباغی و دبیر اجرایی آن نگار جوکار است.
زمان برنامه: ساعت 16 تا 30/18 روز چهارشنبه، 22 مهرماه 1394؛ مکان: باغ‌موزه قصر، تهران