نخستین جلسۀ تشکیل نظام معماری

چهل و هشتمین گفتمان هنر و معماری

                                                                                                 نظام معماری
 
قانون نظام معماری و ساختمانی اولین بار در خردادماه 1352 به تصویب مجلس شورای ملی رسید. در ماده یک این قانون رعایت اصول فن معماری و ساختمانی و شهرسازی و ایجاد امکانات و تسهیلات برای بالا بردن سطح و کیفیت کار ساختمان سازی پیش بینی شده بود. در سال های بعد از انقلاب اسلامی (سال 1373) این قانون با تغییر نام آن به قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان، به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و پس از آن، مناسبات حقوقی ساخت و ساز در کشور طبق قانون اخیر شکل گرفت و رشته معماری نیز به عنوان یکی از رشته های هفت گانه مهندسی ساختمان شناخته شد.
هم طرازی و سنخیت دانش معماری و ساختمان در ابعاد گوناگون آن و معیارها و شاخصه هایی که مبین این تعریف باشد، در چند دهه ای که از تصویب اولین قانون می گذرد، همواره مورد بحث و تبادل نظر میان صاحب نظران بوده است. کسانی که معماری را از تبار هنر و حکمت می دانند، در این مقوله که معماری نمی تواند با معیارهای نظام ساختمانی سنجیده و نظام مند شود، پافشاری می کنند. و وضعیت کنونی هویت فرهنگی و معماری کشور را (بعد از چند دهه از تصویب این قانون) شاهد مدعای خود می دانند. ایشان معتقدند، معماری، مصداق نظام ارزش های معنوی و فرهنگی جامعه و مفهوم زندگی بوده و دانشی چند بعدی است. نمی توان بخشی از آن را در قالب قوانین تک بعدی ساخت و ساز دید و بخش اعظم آن که به جلوه ذات الهی یعنی به نوعی الهام بر اساس اصول زیباشناختی و حکمت باز می گردد را معطل گذاشت. لذا مطالبه ای که امروزه از معماران برای هویت بخشی یا احیا هویت معماری و شهرسازی (بویژه در این دوره از تاریخ کشور) می شود، بدون داشتن زیرساخت های لازم، از جمله نهاد مستقل نظام معماری، توقعی نامعقول و دور از انصاف است.
معماری فراتر از زمان سخن می گوید و حرکت می کند، دولت ها می بایست چشم اندازی آینده نگر و بلند مدت برای احیا ارزش های معماری و شهرسازی داشته باشند و مسائل اجتماعی، روان شناسی و زیباشناختی که حیات نسل های آینده را شکل می دهند نیز مورد توجه قرار گیرد.
آیا قوانین موجود نظام ساختمان، حضور هنر، اندیشه و حکمت را در مجموعه خود می پذیرد؟ یا معماری، نیاز به نهادی مستقل و دانش بنیان دارد. بحث پیرامون این نظریات را خانم مهندس ساناز افتخارزاده و آقایان مهندس محسن بهرام غفاری، دکتر داریوش زمانی، مهندس احمدرضا سرحدی،  مهندس بیژن علی آبادی، مهندس علی کرمانیان، مهندس پرویز طلایی، مهندس فریبرز جبارنیا، مهندس مهرداد هاشم زاده همایونی و مهندس رضا بابازاده در چهل و هشتمین گفتمان هنر و معماری در موزه هنر امام علی (ع) پی می گیرند که با نمایش فیلمی همراه است.
 
زمان: چهارشنبه 21 تیر ماه 1391 از ساعت 16 الی 19
مکان: موزه هنر امام علی (ع) - خیابان ولیعصر – چهارراه نیایش - بلوار اسفندیار – شماره 35
 
                                                                                                                                                                              انجمن مفاخر معماری ایران

www.ammi.ir