رویدادها

در دومین نشست از سلسه نشست‌های «معماری و کنشگری»، این بار به سراغ متخصصانی از حوزه طراحی و ساخت فضاهای مصنوع مي روندکه با کمک‌گرفتن از ابزارهای فنی و تحلیلی رشته‌های تخصصی خود، و کماکان در نقش «معمار/ شهرساز» در عرصه کنشگری اجتماعی/ سیاسی دست به عمل می‌زنند. این نشست دو بخش خواهدداشت:

«خیریهی اسفندگان کتاب» نهادی است مستقل، که در سال ۱۳۹۴ توسط جمعی از نویسندگان ایرانی راهاندازی شده است. در این نهاد، نویسندگان ایرانی، فارغ از عقاید و سلایق، یک روز در سال گرد هم میآیند تا ورای نظریات ادبی و باورهای شخصی، با فروش آثار تألیفیشان، اعم از رمان و مجموعهداستان، گامی برای آشناتر کردن مخاطبان ادبیات با داستان ایرانی بردارند. عواید این فروش گروهی هر سال به یکنهاد یا مؤسسهی ثبتشده و معتبر هدیه میشود که فعالیت اصلیاش انجام امور خیریه باشد؛ این نهاد یا مؤسسه با معرفی اعضا انتخاب میشود. «خیریهی اسفندگان کتاب» نهادی فاقد بودجه است و هرگونه همکاری با آن افتخاری است.

آدرس: خیابان کریمخان، خیابان سنایی، کوچه سیزدهم، پلاک ۲۱| گالری سایه
((تلفن:۸۸۸۲۷۸۸۶ (( گالری در تعطیلات رسمی تعطیل است
کیوریتور: معصومه ملایی
طراح پوستر: مازیار اصغری

این مجموعه به دغدغه هنرمندان در ارتباط با "مکان" می پردازد. 
  
 اینکه چگونه مکان توسط هنرمند دیده میشود؟ چگونه  داستان تجربه یک مکان توسط یک هنرمند بازگو میشود؟ 
چه تجربه ای از یک مکان برای هنرمند ماندگار و بازگویی پذیر است ؟ آیا تجربه مکان  توسط هنرمند دست به دست شدنی ست؟
مجموعه ای که تا به حال جمع آوری شده شامل 23 طراحی ، عکاسی و ویدئو ست و تمام تلاش آن اندیشیدن از طریق تصویر است برای پیدا کردن اینکه ،چه چیز یک مکان را "مکان" می سازد؟

گالري امروز،اصفهان ،ابشار دوم ،بن بست فرشيد شماره ٣،پلاك ٣٢٤

دکتر موسوی ‌اقدم در یادداشتی که برای کوبه فرستاده‌اند، محورهای بحث سمینار را چنین شرح داده‌اند:
«تاريخ هنر نو را مى‌توان با اين ويژگى‌ها توصيف كرد: زمينه‌محور، موضعى، بينارشته‌اى، و البته انتقادى. در طول چند دههٔ اخير، اهميت يافتن نظريه‌هاى نقد در تاريخ‌نگارى هنرْ راهبردها، روش‌ها و اهدافِ رشتهٔ تاريخ هنر را دگرگون كرده است. اين سمينار قصد دارد به ضرورت‌هاى نظريه‌هاى نقد جديد در تاريخ هنر بپردازد و روش‌هاى آموزش جديد را در پرتو آن مورد بحث قرار دهد.»

او مولف کتاب‌هایی چون «مبانی فلسفی نقد و نظر در هنرها»، «افلاطون، پایدا و مدرنیته»، «فلسفه میان حال و آینده: جستاری در باب اندیشه‌های فلسفی معاصر»، «جستارهای پدیدارشناسانه پیرامون هنر و زیبایی»، «درآمدی بر نشانه‌شناسی هنر»، «فلسفهٔ هنر ارسطو»، «میشل فوکو: دانش و قدرت»، «نیچه پس از هیدگر، دریدا و دولوز»، «گذار از پدیدارشناسی به نقد آن و ورود به پساساختارگرایی» و «گذار از جهان اسطوره به فلسفه» است.

این سمینار در روز سه‌شنبه، ۳۰ آذر ماه ۱۳۹۵ از ساعت ۱۰ تا ۱۲ در تالار ایران دانشکدهٔ هنرهای تجسمی دانشگاه تهران برگزار می‌شود. شرکت در این نشست برای علاقه‌مندان آزاد است.

از استيتمنت نمايشگاه:

چهار سال پیش رئيس کميسيون اقتصاديِ وقتِ مجلس ادعا کرده بود دو ميليون و۲۰۰ هزار واحد خانه‌ی خالي در تهران وجود دارد. سه سال پیش وزیر راه و شهرسازیِ وقت در مصاحبه‌ای اعلام کرد نزدیک به 400 هزار واحد مسکونی خالی در تهران وجود دارد و با احتساب خانه‌های احداثی در شهرهای جدید، در مجموع بالغ بر یک میلیون دستگاه واحد مسکونی خالی در تهران وجود دارد. پارسال– دُرُست ده سال بعد از فارغ‌التحصیل شدنم از مدرسه معماری- برای اولین بار رفتم کارگاه ساختمانی، یک ساختمان مسکونی ده واحدی در تهران. بابام و چند نفر دیگر ...

بدنه ی آجری سه طرف فضای باز، عرصه ای را تعریف کرده که استادانه مردم را دعوت به تماشا می کند. این شاید درست ترین قدرشناسی معمار است از  در اختیار گرفتن فرصت طراحی در مقابل اثری چون مدرسه ی چهارباغ . معمار آن لحظه ی تاریخی را به تمامی درک کرده است. لحظه ی تبدیل شدن یک زمین خالی به یک احتمال اندک. احتمال اندک برپاشدن بنایی ماندگار. و پلازا در نظر من آن احتمال اندک است که به وقوع پیوسته. هیچ ِ میانی- هیچ کاری نکردن در برابر گنبد مدرسه- ، گودال باغچه ی ساده، رواق همکف، ایوان و رواق فوقانی، همه ی اینها گویی در سکوتی موقر در درست ترین مکان و زمان بهاره ای از تاریخ تبدیل شده اند.