عکاسی در سال 1258ق/1842م. یعنی تنها کمتر از سه سال پس از اعلام رسمی اختراع آن در فرانسه، در حالی که به برخی از کشورهای جهان، هنوز خبر اين پديده نيز نرسيده بود، به درخواست رسمی دربار محمد¬شاه قاجار از دولت¬های روسیه و انگلستان، وارد ایران شد.
پس از طی دههی نخستين عكاسی به روش صفحهی نقرهاندود، ماجرای پر فراز و نشيب عکاسی در ایران، با شیفتگی ناصرالدین شاه و پشتیبانی وی از اين پديدهی شگفتانگیز قرن نوزدهمی ادامه پيدا كرد.
مقدمه
با نگاهی به تاریخ هنر قالی بافی ایرانی، در کنار قالیهای معروف و مشهور ایران با نقوش تجریدی و انتزاعی، به قالیچههایی بر میخوریم که شکلی کاملاً متفاوت ازاین هنر را ارائه میکنند.
این قالیچهها که تاریخ پدیدآمدن آنها عمدتاً سدههای 13و14 هجری قمری یعنی دوران حکومت سلسلهی قاجار را در ایران نشان میدهد، نوع بدیعی از طرح و نقش را برخود دارند که محققان به آن نام طرح و نقش «تصویری» دادهاند و این قالیچهها را «قالیچههای تصویری» خواندهاند.
بناهاي ايراني در عهد قاجار بسيار مورد توجه هنرمندان قرار گرفت. عكاسي نوپاي ايراني كه تقريباً همزمان با ظهور خود در اروپا در ايران (بهخصوص نزد اشراف قاجار) رواج يافت به بناها بهعنوان موضوعي بيحركت و زيبا توجه خاص مبذول داشت. اين ابنيه پرشكوه با تمامي ريزهكاريها و تزئينات خود درآثار هنري چون نقاشي، طراحي، چاپ (به خصوص در روزنامههاي نوظهوري چون شرف و شرافت) نيز نمود پيدا كرد.
مقدمه
تصاویر:
منابع:
1- افشار، ايرج. گنجينة عكسهاي ايران، نشر فرهنگ ايران، تهران، 1368.
2- امامي، كريم. ايران قاجار از ديدگاه دو هنرمند فرانسوي، نگار، تهران، 1377.
3- پاكباز، رويين. دايرةالمعارف هنر، فرهنگ معاصر، تهران، 1378.
4- جلالي، بهمن. گنج پيدا، دفتر پژوهشهاي فرهنگي، تهران، 1377.
5- حسيني، مهدي. آثار طراحي ميرزا ابوتراب غفاري، هنرنامة شماره صفر، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، تهران، 1377.
6- ذكاء، يحيي. تاريخ عكاسي و عكاسان پيشگام در ايران، علمي و فرهنگي، تهران، 1349.
7- ذكاء، يحيي. تاريخچه ساختمانهاي ارگ سلطنتي تهران، انجمن آثار ملي، تهران، 1349.
8- ذكاء، يحيي و محمدحسن سمسار. تهران در تصوير، سروش، تهران، 1376.
9- سعدونديان، سيروس. اولينهاي تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، تهران، 1380.
10- صافي گلپايگاني، قاسم. عكسهاي قديمي ايران، دانشگاه تهران، تهران، 1374.
11- عيسيپور، آستانة مباركه حضرت عبدالعظيم عليهالسلام، دفتر آستانه، تهران، 1351
12- ويلم فلور ،پيتر چلكوسكي، مريم اختيار، نقاشي و نقاشان دوره قاجار، يعقوب آژند ،1381
خط ثلث یکی از اقلام مهم خوشنویسی در هنر ایرانی و اسلامی است. این خط برگرفته و منبعث از خط کوفی است، «ابن مقله بیضاوی»، «ابن بواب» و «یاقوت» درپیدایش، تکمیل ونظاممند کردن آن، نقش مهم و اساسی داشتهاند.ساختار وقابلیتهای حرکتی خط ثلث،در دو محور عمودی مانند«الف ها» وحرکتهای افقی مانند «ی» معکوس، همراه با ترکیبات پیچیده، به کمک گردش حروف مختلف، توانایی بالایی به این خط بخشیده است.
عکاسی در سال 1258ق/1842م. یعنی تنها کمتر از سه سال پس از اعلام رسمی اختراع آن در فرانسه، در حالی که به برخی از کشورهای جهان، هنوز خبر اين پديده نيز نرسيده بود، به درخواست رسمی دربار محمد¬شاه قاجار از دولت¬های روسیه و انگلستان، وارد ایران شد. پس از طی دههی نخستين عكاسی به روش صفحهی نقرهاندود، ماجرای پر فراز و نشيب عکاسی در ایران، با شیفتگی ناصرالدین شاه و پشتیبانی وی از اين پديدهی شگفتانگیز قرن نوزدهمی ادامه پيدا كرد.
عکاسی ایران، تاریخی گرانسنگ
عکاسی در سال 1258ق/1842م. یعنی تنها کمتر از سه سال پس از اعلام رسمی اختراع آن در فرانسه، در حالی که به برخی از کشورهای جهان، هنوز خبر اين پديده نيز نرسيده بود، به درخواست رسمی دربار محمد¬شاه قاجار از دولت¬های روسیه و انگلستان، وارد ایران شد.
پس از طی دههی نخستين عكاسی به روش صفحهی نقرهاندود، ماجرای پر فراز و نشيب عکاسی در ایران، با شیفتگی ناصرالدین شاه و پشتیبانی وی از اين پديدهی شگفتانگیز قرن نوزدهمی ادامه پيدا كرد.
با نگاهی به تاریخ هنر قالی بافی ایرانی، در کنار قالیهای معروف و مشهور ایران با نقوش تجریدی و انتزاعی، به قالیچههایی بر میخوریم که شکلی کاملاً متفاوت ازاین هنر را ارائه میکنند. این قالیچهها که تاریخ پدیدآمدن آنها عمدتاً سدههای 13و14 هجری قمری یعنی دوران حکومت سلسلهی قاجار را در ایران نشان میدهد، نوع بدیعی از طرح و نقش را برخود دارند که محققان به آن نام طرح و نقش «تصویری» دادهاند و این قالیچهها را «قالیچههای تصویری» خواندهاند.
قالیچههای تصویری دوران قاجار
مقدمه
با نگاهی به تاریخ هنر قالی بافی ایرانی، در کنار قالیهای معروف و مشهور ایران با نقوش تجریدی و انتزاعی، به قالیچههایی بر میخوریم که شکلی کاملاً متفاوت ازاین هنر را ارائه میکنند.
پارچهبافي عصر قاجار با وجود غناي طرح و اسلوب بافت تاكنون چندان شناخته نشده و درك كامل و جامعنگري از آن در دست نيست. دكتر «زهره روح فر»، عضو هيات علمي همايش هنرهاي صناعي گردهمايي، باستان شناس و هنر پژوه برجسته و صاحب تاليفات گوناگون در حوزهی پارچه و پارچهبافي ادوار مختلف در ايران ميباشند.اين گفتگو دو سال پيش و به استقبال از همايش فرهنگ و هنر قاجار انجام شده است؛ همايشی كه متاسفانه برگزار نشد.
تاريخ فرهنگ و هنر هر قوم و مردمي زنجيرهاي است به هم بافته و تابيده در بستر زمان، بررسي و رويارويي با هر حلقه از اين زنجيره، ما را ناگزير از بررسي ديگرانش ميدارد. از همين روست كه در نگاه به تاريخ هنر هر سرزمين ناچار از مطالعات همزماني و درزماني خواهيم بود.
تاريخ فرهنگ و هنر هر قوم و مردمي زنجيرهاي است به هم بافته و تابيده در بستر زمان، بررسي و رويارويي با هر حلقه از اين زنجيره، ما را ناگزير از بررسي ديگرانش ميدارد. از همين روست كه در نگاه به تاريخ هنر هر سرزمين ناچار از مطالعات همزماني و درزماني خواهيم بود.
تقرب زماني اين دوره به دورهی معاصر، آثار شهرسازي و معماري باقيمانده از اين دوره و تعدد و تنوع آنها همچون بخش اعظم بافتهاي شهرهاي تاريخي ما، بازارها و بناهاي وابسته به آنها، خانههاي گوناگون در شهرهاي مختلف، مساجد، مدارس، آرامگاهها و ساير بناهاي مذهبي، باغها و كاخها، بناهاي خدماتي و بسيار مستحدثات ديگر در گوشه و كنار اين سرزمين در مقابل قلت نسبي آثار دورههاي ديگر سبب شده تا بيشتر آنچه از معماري و شهرسازي تاريخي و سنتي در خاطر جمعي ايرانيان بجا مانده متأثر از معماري و شهرسازي اين دوره باشد.
قرن سيزدهم تا نيمه قرن چهاردهم هجري قمري يعني دورهی حكومت سلسلهی قاجاريان، دورهی تحول مهم فرهنگي ـ اجتماعي در زندگي جامعهی ايراني است كه تأثيرات عميق آن در سير تحولات معماري و شهرسازي ايران به وضوح قابل مشاهده است.