شهر وقتی می‌‌تواند دست‌‌یافته، فتح و امن باشد که بشود برایش خیال‌پردازی کرد و برای شهری می‌‌شود خیال‌پردازی کرد که از انسجام، پیچیدگی، خوانایی و در ‌‌نهایت رازآلودی برخوردار باشد؛ تا شادکامی بیافریند… و تخیل.

معماری و فضای شهری، مکانی برای بروز افکار مردم می‌‌سازند، دنیايی مرئی که از اندیشه‌ها‌‌ و تصورات شکل گرفته. همین، هویت مکانی به وجود می‌آورد که می‌تواند به طریق فردی یا جمعی، ساخته و یا منتقل شود. ایجاد یا انتقال هویت، فرایندی تکاملی بر اساس استمرار و انطباق است. امروز روند جهانی شدن، توسعۀ سریع شهرنشینی، انقلاب اطلاعات، و گسترش مصرف‌گرايی، زمان انطباق را به شدت محدود می‌کنند، به خصوص در مناطقی که هنوز در جریان پر کردن یک شکاف اقتصادی‌اند. به واسطۀ واکنش متقابلِ توسعۀ محلی و تأثیرات فرامحلی، تضادهای ناشی از شکل‌گیری هویت، که درکشان دشوار است، در لایه‌ها‌‌ی زیر پراکنده می‌شوند. محیط ساخته شده وسیلۀ مهمی برای نمایاندن چنین فرآیندهايی از طریق تصاویر ونمادهاست.

موضوع: نقدی بر نقد کتاب بررسی سبک‌شناسی معماری تألیف نادر سلطان‌زاده
معمارنت- گزارش حاضر به ارائه اهم موارد مطرح شده در اولین جلسه نقد کتاب در تاریخ 6 تیر 1392 می‌پردازد. در این نشست که به همت مؤسسه منظر پایدار، مؤسسه جهان باغ ایرانیان، سایت معمارنت، انجمن مفاخر معماری و ... برپا شد، اساتید و معمارانی همچون حسین سلطان‌زاده، اسکندر مختاری و فرامرز پارسی به معرفی و بررسی کتاب «نقدی بر سبک‌شناسی معماری» تألیف حسین سلطان‌زاده پرداختند. در آغاز نشست دکتر مهدی محمودی که اجرای برنامه را بر عهده داشته، پس از خیرمقدم به میهمانان اجمالاً به معرفی اهداف این نشست ماهانه پرداخته و پس از آن جلسه با صحبت‌های حسین سلطان‌زاده ادامه یافت.

معماری غربی پیشینه‌ای دوهزار ساله در نظریه و کلام معماری دارد که با اثر ویتروویوس رومی به نام ده کتاب دربارة معماری، در اواخر قرن دوم و اوایل قرن اول قبل از میلاد، که در سراسر قرون وسطی مرجع نظریه و تعلیم و بعد از آن از منابع اصلی رنسانس معماری بود، شروع شده و در قرن پانزدهم، با نوشتة لئونه باتیستا آلبرتی (72ـ 1404)، از پایه‌گذاران رنسانس معماری ایتالیا، به نام فن ساختمان  در ده کتاب وارد عصر چاپ شده و در قرن شانزدهم، با کتاب آندرثا پالادیو (80 ـ 1518) به نام کتب چهارگانة معماری پایه‌های نظری معماری رنسانس را تحکیم کرده و پس از آن به بسط و تکامل بی‌وقفة خود تا شروع دورة تجدد و سپس همراهی به تجدد ادامه داده است.