گروه واتساپی محله ما

گروه واتساپی محله ما
نویسنده: 
آرش اخوت

چند روزی‌ست یک گروهِ واتس‌اپی به‌نامِ «محله علی قلی آقا» درست شده است و اهالیِ محله، ازجمله این‌جانب (لابد مردِ خانه!) را به این گروه addکرده‌اند.

چند روزی‌ست یک گروهِ واتس‌اپی به‌نامِ «محله علی قلی آقا» درست شده است و اهالیِ محله، ازجمله این‌جانب (لابد مردِ خانه!) را به این گروه addکرده‌اند. البته درواقع یک‌جور «کانال» است چون فقط ادمین می‌تواند چیزی در گروه بگذارد و فقط هم ادمین می‌تواند کسی را add کند. هنوز، که دو سه روزی از تاسیسِ این گروه می‌گذرد، البته هیچ مطلب یا پیامی در گروه درج نشده است؛ فقط تعدادِ دویست‌وچند نفری که یکی پس از دیگری addمی‌شوند و همین حدود یا کمی کم‌تر افرادی که گروه را ترک می‌کنند. با این‌وصف اما چند نکته‌ی قابل‌ملاحظه را
می‌توان در سفیدی‌های این «متن» خواند:
 

شهر: 
منابع: 

منبع عکس :cheydam

یاد معمار ارزشمند فرهاد احمدی گرامی باد

یاد معمار ارزشمند فرهاد احمدی گرامی باد
معماری: 

زنده یاد فرهاد احمدی (1329-1399) معماری را در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران آموخت (1348-1356). در کنار آموزش معماری حدود 30ساختمان از جمله سفارت ایران در سئول، مرکز فرهنگی فرشچیان ومرکزفرهنگی دذفول را طراحی کرد.
او اعتقاد داشت که "یک فرهنگ پویا هیچگاه تهی از گذشته وبی نظربه آینده نبوده است."
 

او به عشق معماری زیست و عمری را در راه شناختن و شناساندن معماری ایران گذراند. در طی زمانی بلند، حدود چهل سال، صدها دانشجو در دانشگاه‌های مختلف، از گنجینه ی آموخته ها و تجارب عمیق نظری و عملی اش در معماری ایران و جهان بهره بردند.
آثار ساخته شده و ماندگارش اینجا و آنجا در گوشه و کنار ایران عزیز و دو نمونه در خارج از کشور پابرجاست. هر چند بسیاری از طرح هایش که حاصل تأملی عاشقانه و کوششی خستگی ناپذیر بود، برای همیشه روی کاغذ باقی ماند.
او پس از یک دوره سخت مبارزه با سرطان، سرانجام دهم شهرور 1399 در گذشت.

تاریخ مفهومی مهندس در نیمه نخست دوره قاجاریان

تاریخ مفهومی مهندس در نیمه نخست دوره قاجاریان
منابع پژوهش: 
نویسنده: 
مهرداد قیومی بیدهندی، زهراگلشن
تاریخ مفهومی مهندس در نیمه نخست دوره قاجاریان

امروز لقب رایج معماران با تحصیلات دانشگاهی در ایران «مهندس» یا «مهندس معمار» است؛ در حالی که در اروپا، مبدأ نظام ‏آموزش دانشگاهی معماری در ایران، کاربرد چنین عنوانی برای معماران معمول نیست. در عین حال، این لقب میان معماران و ‏دانش‌آموختگان سایر رشته‌های فنی (مهندسان مکانیک، عمران، صنایع و غیره) مشترک است. این اشتراک لفظ نشانۀ نوعی ‏اشتراک در مدلول‌هاست و احتمالاً مانند هر ویژگی زبانی دیگر، بر امری فرهنگی دلالت دارد. در این مقاله، با رویکرد تاریخ ‏مفهومی و روش تفسیری-تاریخی، دگرگونی‌های مفهوم مهندس در زبان فارسی و دگرگونی‌های فرهنگی مربوط به معماری که ‏متناظر با تغییر مفهوم این واژه است، در نیمۀ نخست دورۀ قاجاریان، به‌ویژه عهد فتح‌علی‌شاه، جستجو می‌شود. این جستجو ‏نشان می‌دهد که در آغاز این دوره، دگرگونی مفهوم مهندس شامل کاستی گرفتن رنگ معماری و تقویت رنگ نظامی و ‏نقشه‌برداری آن است. با آنکه در قدیم، علاوه بر معماران بلند‌مرتبه و هندسه‌دان، خبرگان در دیگر فروع علم هندسه، چون علم ‏حی،ل نیز لقب مهندس داشتند، در میان دست‌اندرکاران ساخت‌وساز در دورۀ مورد بحث این مقاله، مهندسانْ تحصیل‌کردگان ‏فرنگ بودند. متناظر با تغییرات در مفهوم مهندس، به‌تدریج کار ساختن بناهای جدید غیرنظامی را هم به این گروه اخیر ‏مهندسان سپردند و گویی ورود معماری اروپایی به ایران بر دوش «مهندس» به معنای جدید آن حمل شد. ‏

 

در این مقاله، با رویکرد تاریخ مفهومى و روش تفسیرى تاریخى، دگرگونی‌های مفهوم مهندس در زبان فارسى و دگرگونی‌های فرهنگى مربوط به معمارى که متناظر با تغییر مفهوم این واژه است، در نیمۀ نخست دورة قاجاریان، به‌ویژه عهد فتح على شاه، جست‌وجو می‌شود. این جست‌وجو نشان می‌دهد که در آغاز این دوره، دگرگونى مفهوم مهندس شامل کاستى گرفتن رنگ معمارى و تقویت رنگ نظامى و نقشه‌برداری آن است. باآنکه در قدیم، علاوه بر معماران بلندمرتبه و هندسه دان، خبرگان در دیگر فروع علم هندسه، چون علم حیل نیز لقب مهندس داشتند، در میان دست‌اندرکاران ساخت‌وساز در دورة موردبحث این مقاله، مهندسانْ تحصیل‌کردگان فرنگ بودند.

منابع: 

منبع عکس: نقش گل ومرغ، کوشکها ورودخانه واردوگاه-منسوب به لطفعلی صورتگر از کتاب نقاشی روی گچ-هادی سیف -سروش ۱۳۸۹

منبع: فصلنامه علمی، پژوهشی معماری وشهرسازی سال ۲۹ شماره ۸۷ زمستان ۹۸

پرونده شماره ۳کوبه:معماری وملی گرایی

پرونده شماره ۳کوبه:معماری وملی گرایی
منابع پژوهش: 
نویسنده: 
علی پور رجبی

ملی گرایی ومعماری

معمارنت- سومین شماره« گاهنامه معماری وهنر کوبه »تابستان ۱۳۹۹ با دبیری علی پوررجبی به موضوع ملی گرایی ومعماری پرداخته است.
در معرفی موضوع این پرونده پور رجبی می نویسد:

موضوع پروندۀ شمارۀ سوم کوبه «معماری و ملی‌گرایی» است. روی جلد این شماره تصویر تغییریافته‌ای از جلد مجلۀ ایرانشهر است؛ مجله‌ای که از سال ۱۳۰۱ تا سال ۱۳۰۶ در برلین چاپ می‌شد و می‌خواست «وسیلۀ جلوه‌گری تجلیات روح ایرانی در ساحت علم و ادب» باشد و «اسرار ترقی ملت‌های اروپا را ایضاح و احتیاجات حقیقی ایران را به تمدن اروپایی شرح» دهد. دو ستون هخامنشی، که در آن زمان، به‌تازگی توانسته بود نماد کهنگی ایران شود، با تاقی نیم‌دایره‌ای که احتمالاً منظور همان تاق ساسانی است، ترکیب شد و بر پیشانی مجله نقش بست.

یاریگری وهمبستگی اجتماعی در بستر یک تجربه جمعی:برلین

یاریگری وهمبستگی اجتماعی در بستر یک تجربه جمعی:برلین
نویسنده: 
مریم کهنسال نودهی

همه‌گیری ویروس کوید ۱۹ یکی از آن‌ دست تجربه‌های جمعی است که گرچه دوست‌داشتنی نیستند اما درس‌های زیادی برای آموختن دارند.

شیوه‌ی هر کشور، شهر، جامعه و اجتماعی در رویارویی با این بحران، متناسب با فرهنگ، زیرساخت‌ها و ظرفیت‌های اجتماعی و اقتصادی آن متفاوت است. یکی از کشورهایی که در این زمینه در بسیاری از رسانه‌های جهان به‌عنوان الگو معرفی شده کشور آلمان است. من به‌واسطه‌ی موقعیت شغلی‌ام این امکان را داشته‌ام که دوران شیوع ویروس کوید ۱۹ را در شهر برلین تجربه و رفتار شهروندان این شهر و سیاست‌گذاری‌های مدیران کشور آلمان را از نزدیک رصد کنم. در این نوشته نمی‌خواهم به وجه مدیریتی این مسئله در آلمانبپردازم. این وجه را در یادداشت دیگری تحلیل کرده‌ام.

شهر: 

مهندس جواد اکبری در اثر بیماری کرونا درگذشت

مهندس جواد اکبری در اثر بیماری کرونا درگذشت
معماری: 

معمارنت: مهندس جواد اکبری مدیرعامل مهندسان مشاور سراوند و رئیس هیات‌مدیره انجمن صنفی مهندسان مشاور معمار و شهر ساز در اثر  بیماری کرونا درگذشت.
 

معمارنت این ضایعه را به خانواده، همکاران و جامعه مهندسان معمار و شهر ساز تسلیت می‌گوید.

تلاقی معماری و سینما در آثار مسعود کیمیایی و دیگران

هنر: 
تلاقی معماری و سینما در آثار مسعود کیمیایی و دیگران
نویسنده: 
جواد طوسی
تلاقی معماری و سینما  در آثار مسعود کیمیایی و دیگران

آيا زندگي ما بدون اتکا به معماري، هويت دارد؟ ما به واسطه معماري، موجوديت خانواده را حس مي‌کنيم. از سرپناه به جامعه‌اي وسيع‌تر پا مي‌گذاريم و در مکاني ديگر حضور مي‌يابيم و به شغل و حرفه‌اي مشغول مي‌شويم. نقطه وصل و پيوندمان با هنرهاي نمايشي در زير سقف شکل مي‌يابد.
همه اين سرپناه‌ها چقدر ما را سر ذوق مي‌آورند و به ما روحيه مي‌دهند و چقدر در ما دلمردگي ايجاد مي‌کنند؟ چقدر در آن‌ها احساس آرامش مي‌کنيم و چقدر احساس خفقان؟ آيا معماري بي‌رونقي که فقر از سر و رويش مي‌بارد، مي‌تواند ما را در کانون محرومين يک جامعه قرار دهد و عقده‌ها را در وجودمان بارور کند و متقابلاً يک معماري مدرن و اشرافي مي‌تواند زمينه‌ساز حسي برتري‌طلبانه در ما شود و از اصول و خصايل انساني دورمان سازد؟ معماري، به طور اجتناب‌ناپذير، طبقه و جايگاه فردي و اجتماعي ما را رقم مي‌زند.

 

رديابي جامعه شهري در سينماي مسعود کيميايي و چند فيلمساز ديگر

«راوی:شهر۳»روایت هایی از شهرک های پیرامون اصفهان

«راوی:شهر۳»روایت هایی از شهرک های پیرامون اصفهان
منابع پژوهش: 
نویسنده: 
موسسه رویش مهر
«راوی:شهر۳»روایت هایی از شهرک های پیرامون اصفهان

راوی: ‌شهر (3)

معمارنت: مجموعه سوم راوی: شهر در زمستان 1398 با موضوع شهرها و شهرک‌های جدید پیرامون اصفهان منتشر شد.این مجموعه، همچون دو مجموعه دیگر، به روایت‌هایی از زندگی شهری اختصاص یافته است؛ اما این‌بار روایت‌گر زندگی در مکان‌های تازه‌آباد شهری است. مکان‌هایی که با انسان‌های جدید، و سبک و سلوکی متفاوت با شهرهای معمولی موضوع مهمی برای بررسی است. معمارنت خواندن این روایت‌ها را، به‌ویژه به حرفه‌مندان درگیر با این موضوع، توصیه می‌کند.

به جای مقدمه روایتهای همگن

دانلود فایل: 

در جستجوی ظهرهای از دست رفته

در جستجوی ظهرهای از دست رفته
نویسنده: 
آرش اخوت
معماری: 
در جستجوی ظهرهای از دست رفته

آن روزها که جوان‌تر بودم، جوان بودم، همیشه به خودم و دوست‌های نزدیکم می‌گفتم اگر روزی خانه‌ای برای خود ساختم، یک «سینما پارادیزو»ی دوم می‌سازم.
 

«سینما پارادیزو» اسمِ فیلمی داستانی‌ست از جوزپه تورناتوره (1988). داستانِ مردی است که در میان‌سالی یک روز نامه‌ای همراه یک حلقه فیلم به دستش می‌رسد و او با این نامه، به دورانِ کودکی‌اش در «پارادیزو» می‌رود؛ دهکده‌ای با یک سینما. این داستانِ نوستالوژیک حولِ محورِ دوستیِ بی غل‌و‌غشِ کودکی راوی با اپراتور سینما می‌چرخد؛ مردِ مهربانی که پسرک را به اتاقِ جادوییِ آپارات راه می‌دهد ...

نشریه دانشکده هنر های زیبا .شماره دو-۱۳۴۱

نشریه دانشکده هنر های زیبا .شماره دو-۱۳۴۱
منابع پژوهش: 
نشریه دانشکده هنر های زیبا .شماره دو-۱۳۴۱

مقدمه:
دانشکده هنرهای زیبا در سال 1319

به دستور مرحوم اسماعیل مرآت وزیر فرهنگ وقت با سه شعبۀ معماری، نقاشی و مجسمه‌سازی و یکصد هزار ريال اعتبار سالانه در محل دبیرستان مروی (مدرسۀ خان مروی) تأسیس گردید و با موافقت وزارت پیشه و هنر کلاس‌های شعبۀ معماری هنرسرای عالی، و شعبۀ نقاشی و مجسمه‌سازی هنرستان عالی هنرهای زیبای نوین که تابع آن وزارتخانه بود منحل شد و دانشجویان این شعب به دانشکدۀ هنرهای زیبا منتقل گردیدند و با پذیرفتن عده‌ای داوطلب جدید، بر طبق اساسنامه و آئین‌نامه‌های آزمایشی، فعالیت دانشکده آغاز گردید و با نبودن وسائل و اعتبار کافی ( به‌طوری‌که عده‌ای از استادان بدون دریافت حقوق تدریس می‌نمودند) در محلی‌که به‌هیچ‌وجه تناسب