آصف بیات در ایران به‌دنیا آمد، علوم سیاسی خواند، در بریتانیا از دکترای خود دفاع کرد، در هلند به تدریس جامعه‌شناسی پرداخت و سال‌ها در دانشگاه قاهره تدریس کرد. آصف بیات کتاب «سیاست های خیابانی جنبش تهی‌دستان شهری» را برای درک منطق پویایی و پیشروی آرام جنبش اشغال‌کنندگان خانه‌ها، حاشیه‌نشینان شهری، دست‌فروشان خیابانی و کارگران شهری نوشت.
معمارنت در روند جمع‌آوری مطالب برای دفتر ویژه مسکن گروه های کم درآمد، بخش «حاشیه نشینان شهری» کتاب فوق را مفید می داند و از همین رو به بررسی آن می پردازد .

گردآوری: سوسن مومنی

مقدمه
در بخش اول این یادداشت دو بحث واژه‌شناسی و مبانی نظری موضوع سکونتگاه غیررسمی بررسی شدند که در ابتدای این بخش نیز خلاصه‌ای از تعاریف این واژه بار دیگر بیان می‌شود. در این بخش تجربه‌های کشورها و اقدام‌های انجام شده برای ارتقای این سکونتگاه عنوان می‌شوند. با توجه به این‌که این اقدام‌ها در حوزه‌های اجتماعی، اقتصادی،  فرهنگی و توان‌مندسازی زنان و جوانان گسترده است، سعی شده است تا در این یادداشت با توجه به اهداف مسابقه مطالب برای کمک به شرکت‌کنندگانی که به احتمال، بیشتر آن‌ها معماران جوان خواهند بود، تنظیم و ارائه شود؛ از این‌رو اقدام‌های صورت گرفته در جهت ساماندهی‌های کالبدی مدنظر قرار گرفته و عنوان شده‌اند.

یکی از پر بسامدترین واژه‌ها برای نام‌گذاری مکان‌ها در استان گیلان، واژه گوراب است. در گذشته تعداد آن‌ها بسیار بیش‌تر از زمان کنونی بود و به‌طور مثال می‌توان از «گوراب رشت، گوراب فومن، گوراب لاهیجان، گوراب کهدم، گوراب گسکر، گوراب شفت، گوراب کوچصفهان، گوراب اشکور، گوراب رانکوه، گوراب رودسر، گوراب دیلمان، گوراب طالقان، گوراب الموت، گوراب تنکابن، گوراب ورزل و غیره »، یاد کرد.

گردآوری: سوسن مومنی